چیزهایی هست که هر چه هم که نخواهیشان ببینی ، باز می‌آیند.
باز سنگین و بی‌رحم می‌آیند و خود را روی تو می‌افکنند و گرد تو را می‌گیرند و توی چشم و جانت می‌روند و همهٔ وجودت را پر می‌کنند و آن را می‌ربایند، که دیگر تو نمی‌مانی ؛
که دیگر تو نمانده‌ای که آن‌ها را بخواهی یا نخواهی، آن‌ها تو را از خودت بیرون رانده‌اند و جایت را گرفته‌اند و خود تو شده‌اند.
دیگر تو نیستی که درد را حس کنی، تو خود درد شده‌ای!
ابراهیم گلستان
mihantext | متن های کوتاه و خواندنی
اشتراک گذاری در تلگرام
تبلیغات
درباره این سایت